Op vakantie in Arcen is altijd een mooi moment om een dagje heerlijk door de prachtige kasteeltuinen daar rond te lopen. Het is prachtig weer dus we spreken af dat wel lekker deze keer te rondjes lopen dit omdat ons kleine lieve hondje Vriend! toch nergens naar binnen mag.
Ik weet van voorgaande keren nog dat er pauwen los tussen de mensen lopen in deze tuinen en die pauwen zijn best nieuwgierig. Dat komt mooi uit dat men ik ook. Van mijn kleine hondje heb ik inmiddels geleerd dat als grote honden hem interessant vinden zij op de grond gaan liggen en zich klein maken en andersom als mijn hondje een grote hond interessant vindt hij als een debiel gaat lopen blaffen en de grote hond hem totaal niet leuk vindt.
Doordat ik met de vogelopvang De Wulp is op stap ben geweest om zwanen uit te zetten weet ik ook dat zwanen best benaderbaar zijn en je heus niet een gebroken arm slaan. Dit gebeurt meestal als mensen vallen doordat ze schrikken van een zwaan. Dit wetende kun je een zwaan makkelijk benaderen. Ik heb dit ooit is op mijn knieën geprobeerd met een arm vooruit. Ik was voor de zwaan wel erg leuk om te zien en kwam vlakbij.
Bij de tweede keer door de mooie kasteeltuin lopen met een mega groothoeklens (8mm) op mijn camera zit er ineens een pauw heerlijk op de grond te kijken wat ik aan het doen ben. Ik kijk even naar de pauw en zag geen mogelijkheid om een ander objectief op mijn camera te draaien dus ik besluit net als een hond om mij klein te maken en te kijken hoe ver ik kon komen. Nou op een centimeter of 30 a 40. Ik denk dat op een gegeven moment de pauw eerder schrok van het geluid van mijn camera dan van mij.
Waar een wil is is een weg met 8mm een foto van een pauw op een cm of 40. De lens is bedoeld om zoveel mogelijk op de foto te zetten, als je niet oplet staan je eigen schoenen nog op de foto. Ik vond het erg leuk om te doen en mijn theorie wat dit betreft werkt ook.
Rechts een foto van Marja waarop je goed kunt zien dat ik al aardig dicht bij de pauw ben en zijn volledige aandacht heb.
