Wat het weer betreft het is nu helemaal bewolkt en niet echt warm. Maar de meneer van het weerbericht heeft beloofd dat het beter weer wordt, althans vandaag. Morgen wordt het slechter weer. Vandaag moet het nog enigszins zonnig gaan worden. Wel is het hier in Zeeland het koudst van het land. Nou ja. Snel even verzinnen wat we gaan doen vandaag.
Onze kleine Vriend! moet ook nog even naar buiten. We gaan eerst even ontbijten en ik geef mijn Vriend! daarna ook zijn brokjes. Hij staat ze vol overgave op te eten en het is ook net of hij proeft. Na zijn eten gaan we even naar buiten met hem en we lopen richting het strand om hem daar even te laten kijken. Natuurlijk heeft meneer de grootste plannen om vooral niet te hoeven lopen en vooral overal en op alles te gaan kauwen. Eenmaal op het strand is het een groot moment. Hij mag loslopen en we zijn benieuwd wat hij doet. Hij eet zeewier en meer rommel vanuit de zee. Maar ook loopt hij naar ons toe als we hem roepen. Dat vind ik wel fijn. Je ziet echt dat het hondje het leuk vindt op het strand. Dit gaan we dus wel meer doen. Straks wordt het lekker hollen nu is het nek breken in een voetstap van iemand.
Het laatste stuk op de terugweg van zijn wandelingetje op het strand heeft Marja Vriend! maar gedragen. Hij was gesloopt. We hebben hem in zijn kippenren gedaan en hij is in slaap gevallen. Grappig. Ik vind op de kaart een plaatsje met de naam De Banjaard en dat ziet er allemaal wel leuk uit. We besluiten om Vriend! maar te laten dutten, die was immers om 6 uur al op en gaan even kijken in de biirt van het dork De Banjaard.
Om daar te komen os het natuurlijk handig om dit in je Tomtom te zetten maar helaas het plaatsje de Banjaard blijkt ook gewoon Kamperland te zijn en ook een Roompot vakantie park. Maar goed we rijden een stukje door tot aan de bordjes van een familiestrand en parkeren de auto op een leeg parkeerterrein, het is wel betaald parkeren maar ach.
We lopen een stukje door de duinen om bij het strand aan te komen en dit is echt een heel groot of eigenlijk breed strand. Met eenrichtingbordjes voor de looprichtingen en meer van die kolder. Ik geloof niet dat daar nu echt een haard van besmetting in deze corona tijd zal ontstaan. We zien in de verte een deel van de delta werken, de Oosterschelde kering een meesterwerk van de bovenste plank. Het is nog ongeveer een kilometer over het strand lopen om er te komen. Dat valt wel mee maar wel ligt onze kleine jongen alleen in zijn kippenren. We besluiten om er naar toe te lopen.
Het is een kwartiertje lopen denk ik, we lopen door het zand, dit remt af en is behoorlijk zwaar. Het is duidelijk eb en ik geloof als het straks vloed is dat er van het brede strand niet veel over blijft. Alles bij elkaar was het een stevige wandeling van een minuut of twintig dus dat viel uiteindelijk nog wel mee. We kijken en fotograferen even wat, het is wel immens groot deze zeesluis. Je ziet ook echt de kracht van het water wat met hoge snelheid de Oosterschelde instroomt omdat het weer vloed aan het worden is.
We kijken nog even vanaf de brug in een sluis maar dat is niet echt interessant. We lopen over de weg richting de duinen en lopen over een fietspad terug. Dit loopt een stuk aangenamer dan over het zand. Maar qua tijd scheelt het niet zo heel veel. We besluiten om als we terug zijn bij de auto even het hondje op te gaan halen en dan eerst even wat boodschappen bij de Albet Hein halen en daarna weer terug rijden naar de parkeerplaats waar we geparkeerd stonden en daar een bak frituurvet te gaan halen.
Toen we terugkwamen was onze Haagse windhond nog in een diepe slaap maar zodra hij ons hoort wordt hij wakker.Ik heb even een blokje met hem gelopen en hij doet dan even al zijn kunstjes en dat zijn vooral de kunstjes van niet doorlopen en ik zie een kindje ik wil aaien. Maar goed hij is ook pas 9 weken oud. Nadat hij klaar is met zân behoeftes lopen we naar de auto.
We rijden richting de Albert Hein en Marja haalt de boodschappen. Ik blijf even in de auto zitten. Maar meneer de wakkere Windhond vindt er werkelijk niets aan. Hij is oer vervelend en ik ben blij dat we weer kunnen gaan rijden. Toen we bij frietuurvet kraam de Noordzee of zo kwamen hebben we Vriend! maar even meegenomen en hij vond het weer geweldig al die aandacht. Tis wel een leuk beestje. NOg leuk was wel de wachtrij met 1,5 meter strepen en achter de toonbank stond Storm van Jiskefet hij praat precies hetzelfde.
Eenmaal weer bij ons huisje hebben we de patatten opgegeten en ik wilde eigenlijk een uurtje in de zon zitten maar helaas die was er niet echt. Ik heb maar op bed gaan liggen met mijn koptelefoon op met mijn zen geluiden. Dat is echt wel even een complete ontspanning. Ik heb het ruim een uur volgehouden⦠Ik zeg niet dat ik niet in slaap gevallen ben maar ik denk het toch wel.
Nu schijnt een beetje de zon, het is eigenlijk net te koud maar ik wil wel lekker even buiten zitten. Vanavond wordt het lekker nasi eten. De hond ligt lekker onder de tafel te klooien en houd prima zichzelf bezig. Wel grappig ik zat piepgeluiden te maken en hij ging heel lief met zân kop mee draaien.
