Goedemorgen Beekbergen, we hebben lekker geslapen. Vriend! heeft besloten dat het vakantie is en wil bij ons in bed slapen. Ach het is vakantie dus dat mag. Als wij maar stilliggen dan kan hij rustig slapen. Eerst gaat hij tegen Marja liggen en dan tegen mij en weer terug naar Marja weer bij mij enne 1 turf hoog ligt dwars in zijn bed en gaat trappelen als je per ongelijk beweegt.
Marja heeft vanmorgen die kleine grappenmaker uitgelaten toen ik nog net lag te dromen dat ik weer van alles niet kon doen wat ik moest doen ik vind dat altijd zo’n gekke droom maar die heb ik best vaak. Maar het was prima wakker worden. Ik kan hier wel wonen. Beetje anders indelen en wat meer erin slepen.
En ondanks de weesvoorspellingen en zelfs life op buienradar, RTL4 en SBS 6 scheen de zon vanmorgen. Ik vond het geweldig. Het was noodweer zeiden ze alle drie. Het is natuurlijk niet droog gebleven. We hebben besloten na uren van zwaar overleg dat we vanavond bruine bonen gaan eten. Dus op naar Beekbergen dorp. Op zoek naar de Albert Hein.
Wat een debiel dorp is dat. Die mensen daar zijn allemaal zwaar overspannen. Ik rij door de Dorpstaat lekker rustig er komt een auto uit een zijstraat als een debiel, te gehaast, 3 meter verder steekt een achterlijk vlak voor me over en die reed ik op een haar na niet het leven uit en dan ga je ook nog boos kijken pfff.
We parkeren keurig in een vakje op het parkeerterrein van Albert Hein en ik laat Vriend! het dorp verkennen. Die wil dus alleen naar zijn Marja en meer niet. Maar goed even geduld moet die jongen opbrengen. Wel een aardige mevrouw gaf me een compliment dat Vriend! zo’n leuk hondje is. Komen we terug bij de auto staan er drie DHL bussen op dat parkeerterrein en dan zo dat Marja de auto niet meer kon instappen. Dus ik stap in rijd uit de parkeer plek uit en laat Marja en Vriend! voor het DHL busje instappen. Gaat die mongool staan toeteren nou een vinger voor hem enne een foto van zijn kenteken huppa klagen bij DHL.
In 2016 zijn we hier ook in de buurt geweest. We zijn toen bij een vervallen chinees restaurant geweest en nu is dit er nog steeds. In 6 jaar wel veel verder verpauperd maar dat maakt her wel grappig om weer is zo’n urbex locatie te bezoeken. We liepen zo om de betonnen legoblokken heen. Het is nu echt vergaan. Wel weer is leuk om eventjes te kijken.
Daarna zijn we de boodschappen in het huisje gaan brengen en eindelijk de hemel baste open. Na een uurtje echt serieus gieten konden we weer naar buiten. Ik had en leuk restaurantje vlak bij gevonden. Niets dan goede resecties op Google en op Maps. Dus lekker daarheen. Nou dan mag je hondje niet naar binnen. We kunnen wel buiten zitten onder een luifel prima. En daar komt de gezellige bediening aan pff wat een chagrijnig wijf was dat. Ik wil wat te drinken bestellen en gelijk een broodje nou dat kon niet en die hond moest van de bank.
M’n Colaatje kwam en werd nog net niet neergepleurd. Komen er ook nog twee vrouwen een tafel naast ons zitten met allebei een cappuccino en de een duwt een sigaret in d’r bek en de ander een stink sigaar bleh. Maar we kunnen tijdens het neer pleuren van een Thee en een Cola gelukkig wel wat bestellen. De mevrouw van de bediending commandeert ook ondertussen nog een camper weg. Die mensen waren helemaal gelukkig en gingen er gelijk eten..
Een uiterst vriendelijke man komt enige tijd later een lekker boordje warm vlees brengen en daar was helemaal niets mis mee. Onze kleine Vriend! zat te trillen onder de tafel van het vocht en de slechts 13 graden. Hij mocht niet op een stoel, pff Er komt een mooie recensie in Google hoor daar kun je op wachten. Zo’n broodje zou ik zo weer halen maar niet daar wat een kut tent!!
We gaan lekker verder en laten die tent achter ons. We gaan een beetje vervallen en oude treinen bekijken. We weten al wat van die plekken te vinden hier. Eerst station Loenen. Daar heb ik wel geleerd dat je in de berm mag parkeren omdat het geen weg is als je maar wel met 4 wielen in de berm staat.
We kijken leuk in de rondte op dat oude station. Ook de overweg is erg leuk. Dit hoort bij een museum die hier de trein wrakken bewaard en als ze wat nodig hebben pakken ze dit hier. Je loopt op deze manier best snel een heel eind. Het regende wel maar het viel allemaal wel mee. Hierna zijn we naar het oude Station Beekbergen gereden.
In Station Beekbergen staan de pronkstukken van het museum. Die worden of zijn gerestaureerd. Wat helemaal gaaf was om te zien de brug waarop ze een trein op een ander spoor kunnen draaien. Dit had min collega Bert al is tegen mij gezegd dat dit wel ie leuk was om te bekijken. Net als een oude Trabant en die Puch met drie treinwielen is geweldig om te zien. Ook de 1001ste foto van de dag een immense locomotief, volgens mij een die ook in het Hartzgebergete rond rijdt.
Na de treinen lekker naar ons mooie huisje ik tikken Marja spoorlijnen tekenen…
Augustus zit er weer op31 augustus 2025Dat betekent voor mij zoveel als we hebben best nog wel een maandje echt lekker weer en dan pas een beetje de kou en deprimerende periode in. Het is nou eenmaal zo. De levenscyclus is dit en zo is 2025 ook al weer aan de negende maand begonnen. Nog een maandje en dan hebben we lekker twee weekjes vakantie. Een beetje klussen in huis zal het worden en misschien een dagje ergens naar toe dat zullen we nog wel zien.
Augustus was een mooie en best een maand met een prima temperatuur. Ook de maand dat we 40 jaar geleden zijn getrouwd! En dat zie je niet zo vaak meer. Wij zijn lekker onder een brug gaan slapen, niet in een kartonnen doos maar wel onder de Moerdijkbrug langs de A16 in een prachtig vakantiepark met de naam “Europarc de Biesbosch”. Een lekker midweekje maar dan met een weekend weggeweest. Van woensdag tot en met maandag en met prachtig weer. Leuke dingen bekeken, dat is wel te zien aan de plaatjes We hebben er lakker rustig aan gedaan en lekker in het zonnetje gezeten.
Om de wandelingen er in te houden zijn we ongeveer iedere week naar het Wilhelminapark of het Elseburgerbos geweest om Vriend! je lekker uit te laten. En gelijk zelf nog een klein beetje te bewegen. Die buik is ondertussen wel een drama aan het worden! moet wat mee gebeuren. Doordat ik nog al pijn in mijn rug, nek en schouder heb ben ik ook nog bij Joseé in het Bezuidenhout geweest voor een fijne massage, ander heb ik eigenlijk geen reden om daar te komen, gek eigenlijk.
Omdat we een paar dagen weg gingen hebben Marianne en Rob voor de poezen gezorgd en Rob had om onze 30 jarige vriendschap te vieren een fles bubbels mee genomen, lekker hoor. Met dat 52 weken fotograferen zat er nu wel een leuke opdracht bij om een zijgezicht en en frontaal gezicht te combineren, eindelijk is wat leuks. Bij de bushalte op het muurtje van de flat stond een gargouilles op mij te wachten, misschien leuk om op te nemen in het bad eentjes verhaaltje wat ik ooit is ga maken. Misschien is beginnen aan een script.
De maand is best snel gegaan en het is ook al weer vroeg donker en de grasaren zijn gelukkig weer aan het verdwijnen.
