Het weerbericht beloofd een mooie dag. Blauwe luchten en in de zon is het lekker vertoeven. We kijken naar buiten en het ziet er allemaal vriendelijk uit. Marja heeft met Cobie afgesproken om een wandelingetje door het oude Schiedamse Centrum. Ik had zelf meer iets met de duinen of zoiets maar ach het is lekker weer dus als we maar buiten zijn.
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik sterf van de pijn maar met een zooitje paracetamol lukt het denk ik allemaal wel. Vriend!je springt als vanzelf bij Marja op schoot als we voor de lift staan. Dan benden Vriend! in zijn bench voor de auto en dat betekend voor hem: Leuke dingen doen. Die rolstoel opklappen en in de auto proppen is geen pretje met pijn in je nek, armen, schouders en rug. Kut ding maar nog een week of vier.
We rijden in een mooie blauwe lucht richting Vlaardingen en pikken Cobie op. Alles past in de auto, maar ik geloof niet dat er nog heel veel bij kan. Marja zit met haar gebroken pootje in een hondenmandje om het gehobbel op te vangen. Cobie heeft lekkere biertjes voor me meegenomen om te proeven. Dit zijn biertjes uit Vlaardingen. Zo zie je dat eigenlijk ook iedere plaats ook zijn eigen biertjes heeft. IK ben benieuwd. Als ik ze op heb schrijf ik wel een update onder dit berichtje.
We rijden richting het centrum en stoppen nog eventjes bij de twee grote zeilschepen die in de haven liggen. De grootste, met vijf masten de naam Wind Surf heeft. Aan de bovenkant van die schuiten zitten wel een paar behoorlijke uitlaten dus er zit ook een motor in. Het zijn de grootste zeil cruise schepen die voor onderhoud in de Wiltonhaven liggen.
Jammer genoeg is er een dik pak wolken boven Schiedam samen getrokken en is het dus koud geworden. Marja moet zitten dus die heeft het denk ik nog wel een beetje meer last van de kou. We hebben haar goed ingepakt en Cobie duwt de kar met Marja erin lekker door het centrum.
Schiedam is een oude plaats waar ook best nog veel schepen liggen en natuurlijk de jenever stokerijen zijn. Volgens mij zijn het nu allemaal musea maar goed. Ook is chocolade een Schiedams dingetje. Ik vind met dat corona gedoe dat het wederom erg leeg is op straat. Ik weet zeker dat het in normale tijden een stuk bedrijviger is in dit centrum.
Wel zijn er natuurlijk wat winkels open waar dan allemaal mensen buiten met mondkapje op staan te wachten om naar binnen te mogen. Dit is ook bij de bibliotheek, een prominent aanwezig gebouw. Voor de deur van de bibliotheek staan beelden en naar één beeld begint Vriend! keihard te blaffen. Verderop is een café een soort van open me slechts één sta tafeltje op het terras. De mensen aan die aan dat tafeltje staan doen daar erg interessant over en je moet wel goed zien dat ze er staat. Geen afstand geen kleppie op d’r bekkie en dat is denk ik precies wat er bedoeld wordt.
We lopen, rollen en snuffelen lekker door. We komen bij het stadhuis, ook een mooi oud gebouw met een rijke historie zo te zien en ervoor een fotograaf op zijn knieën om een foto te maken van het stadhuis… dit zal best een eindje naar achter vallen op zijn foto’s maar goed hij wil pro ogen voor zijn omgeving.
Marja duwen we vrolijk rond en Vriend! is bang van ieder bruggetje. Marja neemt zo af en toe een duik van een brug maar gelukkig heeft haar rolstoel remmen. Marja krijgt het langzaam steeds kouder daarom zijn we maar richting de auto gegaan. Op de terugweg kwamen we nog langs een winkeltje dat barometers verkoopt en met een heel grappig weerstation aan de gevel. Verderop nog een huisje met een Frans straatnaambordje aan de gevel. dus ook nog 1 seconden gedacht dat ik in Frankrijk zat.
Toen we bij de auto aankwamen hebben we Marja en d’r stoel weer in de auto getakeld en zijn we weer richting huis gereden.
Jammer dat het koud was.
No media items found.
