Na de kasteelruïne zijn we richting Lelystad gereden om een lekker patatje, net als vorige week, in Enkhuizen te gaan halen. We gaan dan over de Houtribdijk gereden richting Enkhuizen. De Houtribdijk is gewoon 30 kilometer met links het Markermeer en rechts het IJsselmeer. Het is leuk om te kijken en als we in onze kortebroek en t-shirt de auto uitstappen is het knap koud.
Ik heb ooit gelezen dat vroeger de Flevopolder nog groter zou worden en dat Marken en Volendam gewoon midden in het land zouden komen te liggen maar dit is niet door gegaan en er zijn nu natuurgebieden ontstaan en er zijn ook vogelbroed eilanden gecreëerd.
Als we de Houtribdijk oprijden gaat achter ons de brug van de Houtribsluis open en dat is wel even lekker dan kun je gewoon even stoppen en oversteken, het blijft wel een 100 km/u weggetje dusss is dit wel even meegenomen. Ik heb een onwijze mooie foto van Marjolijn’s vader genomen. Marjolijn’s papa is een immens groot ijzeren beeld aan het einde van een dam om Lelystad te beschermen tegen het boze Markermeer. Aan de overkant van het water aan de kant van Lelystad zie je ook het nagebouwde Batavia schip liggen.
We zijn weer door een hekje gegaan met een afsluitbaar schuifhekje maar va Marja mocht ik er niet doorheen rijden. Ik heb keurig de auto geparkeerd onder de weg en we hebben wederom een lekker wandelingetje gemaakt over een eindeloos stuk dijk in het Markermeer. Het was wel de moeite waard maar het was ook maar twaalf graden brrrr in je korte broek en t-shirt. We hebben van dichtbij het beeld gefotografeerd en het is echt inmens groot. Het zit met M25 bouten in elkaar.
Ik moet zeggen de kustlijn van Lelystad ziet er ook echt mooi uit. Je kunt wel zien dat het allemaal nieuwbouw in de polder is alles is strak en haaks. Er staan geen oude gebouwen en het heeft nog niet geleefd. Nadat we weer bij de auto aankwamen zijn we op ons gemakkie naar Enkhuizen gereden en hebben daar net als vorige week een lekker patatje gegeten bij de winkel die open is.
Daarna zijn we over een lege grote weg naar huis gereden om vijf uur vertrokken we uit Enkhuizen en voor half zeven waren we thuis en het is ongeveer 125 kilometer rijden. Totaal hebben we exact 300 kilometer gereden vandaag. Het was een lekker dagje Noord-Holland en Flevoland.
Eitje tikken3 september 2025Met de uitdaging wekelijks een foto opdrachtje is het inmiddels week nummer 36 en deze keer was het weer zo’n opdrachtje waarmee je mensen kunt verbazen… Deze week een leuk opdrachtje een barst in een eitje timmeren en dan door een eitje schijnen met een lampje tot slot nog even een foto maken. En dat laatste viel niet meer.
Gisteravond moesten we even langs de kapper en gelijk op de terugweg nog wat eitjes ingeslagen en Marja geeft doe boel gekookt en en kon vandaag lekker in mijn ministudio is los met eieren. Ik zag op die site allemaal van die saaie foto’s allemaal hetzelfde soms erg onscherp en soms best leuk. Op één na die was erg leuk! maar daar droop het eigeel uit Ik had lekker hardgekookte eieren, het bleek met rauwe eieren te moeten nou echt niet dat wordt chaos! Dat ik hardgekookte eitjes had kwam omdat ik het verhaaltje van de opdracht te snel had gelezen maar het is goed gekomen. En ik had zo af en toe een eitje.. drie eieren vandaag pff. Ei vier en vijf heb ik terug verkocht aan Marja.
Het is al met al wel grappig, het lijkt in de verte een beetje op olie Die stukgeslagen eieren zij net een soort van foto’s van een vulkaan uitbarsting of een zon of iets dergelijks en zeker als je een half eitje uitknipt. Ook in het kader van de abstracte foto’s is dit een erg leuk onderwerp maar dan moet je wel heel erg op de scherpte letten.
Al met al een leuk opdrachtje, gelijk ook een miniatuur foto opdracht van de 52 weken van een tijdje geleden gelijk gedaan huppa, ben weer benieuwd naar de opdracht van volgende week. Het wordt een leuke verzameling met dingen om te fotograferen dat dan weer wel.
Augustus zit er weer op31 augustus 2025Dat betekent voor mij zoveel als we hebben best nog wel een maandje echt lekker weer en dan pas een beetje de kou en deprimerende periode in. Het is nou eenmaal zo. De levenscyclus is dit en zo is 2025 ook al weer aan de negende maand begonnen. Nog een maandje en dan hebben we lekker twee weekjes vakantie. Een beetje klussen in huis zal het worden en misschien een dagje ergens naar toe dat zullen we nog wel zien.
Augustus was een mooie en best een maand met een prima temperatuur. Ook de maand dat we 40 jaar geleden zijn getrouwd! En dat zie je niet zo vaak meer. Wij zijn lekker onder een brug gaan slapen, niet in een kartonnen doos maar wel onder de Moerdijkbrug langs de A16 in een prachtig vakantiepark met de naam “Europarc de Biesbosch”. Een lekker midweekje maar dan met een weekend weggeweest. Van woensdag tot en met maandag en met prachtig weer. Leuke dingen bekeken, dat is wel te zien aan de plaatjes We hebben er lakker rustig aan gedaan en lekker in het zonnetje gezeten.
Om de wandelingen er in te houden zijn we ongeveer iedere week naar het Wilhelminapark of het Elseburgerbos geweest om Vriend! je lekker uit te laten. En gelijk zelf nog een klein beetje te bewegen. Die buik is ondertussen wel een drama aan het worden! moet wat mee gebeuren. Doordat ik nog al pijn in mijn rug, nek en schouder heb ben ik ook nog bij Joseé in het Bezuidenhout geweest voor een fijne massage, ander heb ik eigenlijk geen reden om daar te komen, gek eigenlijk.
Omdat we een paar dagen weg gingen hebben Marianne en Rob voor de poezen gezorgd en Rob had om onze 30 jarige vriendschap te vieren een fles bubbels mee genomen, lekker hoor. Met dat 52 weken fotograferen zat er nu wel een leuke opdracht bij om een zijgezicht en en frontaal gezicht te combineren, eindelijk is wat leuks. Bij de bushalte op het muurtje van de flat stond een gargouilles op mij te wachten, misschien leuk om op te nemen in het bad eentjes verhaaltje wat ik ooit is ga maken. Misschien is beginnen aan een script.
De maand is best snel gegaan en het is ook al weer vroeg donker en de grasaren zijn gelukkig weer aan het verdwijnen.
