Na een innoverende dag in de duinen nu snel m’n spullen op nekbreek stand bij de deur zetten. Nog een bakkie en gauw Rob ophalen. Het is nog steeds super helder. Ondertussen heb ik ook een Facebook gericht ontvangen dat er nog meer gevoelsfotografen langs het Calandkanaal te vinden zijn. Wel grappig.
Rond een uur of zeven ben ik bij Rob en we rijden richting het centrum van Rozenburg. Het lijkt wel weer zondag ochtend op de weg. Volgens de ANWB is er verderop de A15 een behoorlijke file maar daar hebben we geen last van. Normaal zou het how wij rijden ook heel erg druk maar nu niet. Er is nog wel een ongeluk gebeurt aan de overkant maar ook daar is geen file van ontstaan. Hier moet qua verkeer en heldere lucht een conclusie aan verbonden worden door de overheid en de wereld leiders. We zijn wat het verkeer betreft geloof ik terug gevallen naar de jaren zeventig.
Een stuk voor bij de brandende schoorstenen in de Botlek doemen er aan de horizon twee enorme kranen opdoemen. Dit zijn de kranen van de Sleipnir die nu in bedrijf zijn. Van het weekend lagen deze plat. Het is een indrukwekkend gezicht. Zondag was het ding al groot maar nu vanaf de grote weeg is het wel heel indrukwekkend.
Toen we op de landtong aankwamen zijn we eerst voor Vopak gestopt en wat foto’s gemaakt en daarna aan de rechterkant bij een gebouw en een soort uitkijkpost waar we omhoog kunnen om nog wat foto;s te maken. Aan de voet van dat ding, kunstwerk, zijn twee Marokkanen bezig met een soort van vechttraining. Als ik alleen geweest zou zijn had ik denk ik doorgereden. Maar dit is het voordeel van met z’n tweeën gaan dan sta je sterker en heb je maling aan dit soort dingen. Het grappige is dat die gasten niets kwaads van plan waren.
Nog even voorbij de schuit gereden en gestopt om daar ook nog wat foto’s te maken met de zon vanaf de andere kant en daar kwamen we de gevoelsfotografen tegen en kregen we ook te horen dat vandaag de Sleipnir morgen weer vertrekt. Vandaar dat er natuurlijk ook een hoop activiteiten rondom het schip zijn. Het is zeer indrukwekkend. We zijn nog even een stuk verder gereden naar de ik zeg maar dukdalf toren die verderop staat om vanaf daar nog net voor zonsondergang wat foto’s te maken.
Bij de dukdalf een inmens hoog ding is het allemaal wel weer een ander spektakel. Ook de windmolens aan de anderekant staan daar precies in een lijn en dat is met de rode gekleurde lucht best een mooi gezicht. Door een lange sluitertijd bewegen de wieken van de windmolens ook op je foto’s. Aan de andere kant van het kanaal is het met die bewegende kranen van de Sleipnir een mooi gezicht om naar te kijken. Het schip ontsteekt zijn verlichting en het is een soort van USS Enterprise geworden. Het is echt ongelovelijk.
We hebben een beetje vanaf allerlei hoeken geprobeerd foto’s te maken, Het schouwspel is echt enorm. De mega kranen dansen alle kanten uit en je vraagt je af waarom ze niet botsen maar dat zal iets met het vakmanschap van de machinisten te maken hebben. Op een gegeven moment hangt er een zeecontainer in een van de kranen en het is net of er een luciferdoosje opgetild wordt.
Naar mate het later wordt wordt het ook steeds kouder en om een uur of tien hebben we de aftocht geblazen en zijn we over een zowat lege weg naar huis gereden.
Info:
Sleipnir is een achtbenige hengst uit de Noordse mythologie, immens sterk en het snelste paard dat er bestaat. Hij is het paard van Odin en droeg hem volgens de overlevering door de hemel en naar de onderwereld. Sleipnir is het kind van Loki en Svadilfari. Sleipnir zou volgens velen IJsland hebben gemaakt tijdens zijn eerste voetstap hier op aarde. Sleipnir zou later ook zijn “zuster” Hel hebben gedood, maar wordt tijdens Ragnarok (einde der tijden) opgegeten door zijn “broer” Fenrir, de reusachtige wolf. Al Loki’s kinderen hebben één ding gemeen, het zijn monsters; hoewel Sleipnir het enige goede is. Odin zou Sleipnir later ook winnen tijdens een race met een reus. Link Wiki.
