Het schijnt een hele belevenis te zijn om met het stoomtrammetje van Hoorn naar Medemblik te rijden. Wij hebben gisteravond samen met de kortingskaart van mijn schoonmoeder kaartjes voor een retourtje Hoorn Medemblik besteld. Natuurlijk vond ik het onmeunig duur, maar dat terzijde.
We eten ‘s morgens een boterhammetje en Marja laat Vriend! uit. En daarna op naar het station van Hoorn. Nou dat is een station met een hele grote parkeerplaats voor de deur, met antieke parkeervakken grrr veel te smal en heel druk! Maar met wat glijglip en precisiewerk heb ik die auto in een vakje gewurmd, buik in en uitstappen.
Het station van Hoorn is best groot maar er blijkt nog een deurtje te zijn en dat is het museum en de trambaan van Hoorn. Dit ziet er een stuk rustiger uit, Alhoewel? veel Chinezen of Japanners. Maar ach die mensen zijn ook op vakantie. Vriend! heeft er wel een paar Chinese vrienden bij. We staan aan de balie om de tickets te laten controleren komt er aan de andere balie een man die zegt: “ja we zijn er met ongeveer 77 man” ik den zo dat wordt druk.
Het viel mee. Allemaal gereserveerde wagons. Alleen op het perron was het best druk. Het museum hebben we maar overgeslagen. Ik hou niet zo van in de rij staan. We zijn lekker die trein in geklommen en vast gaan zitten. Ja, ik vond het geen tram. Ik ben er achter gekomen dat mensen vroeger stukken slanker en soepeler waren dan nu. Pff, wat een hoekige 90 graden bankjes en wat weinig ruimte tussen de tafel en de bank. Het was zeg maar niet zo comfortabel als in een trein nu.
We zitten klaar voor vertrek. Het wordt allemaal door een stel oude knarren geregeld onderweg. Spoorwegovergangen openen en sluiten, soms moet je even wachten op de bediener van de slagbomen. Dit is erg leuk om te zien. Zelfs de Nxxx werd gesloten voor dit treintje. Grappig. IK moet wel zeggen dat die antieke trein echt heel veel herrie maakt. Maar ach. Eigenlijk geen kedengkedeng maar soms meer een afremmende Boeing 747. Dit treintje rijdt echt zowat door de achtertuinen van huizen. Wat weer een inzicht in achtertuinen geeft. Van prachtige tot complete schroothopen.
We stoppen even een kwartier op een station. Daar zie je pas hoeveel mensen er in die trein zijn gestapt. Het zijn er echt veel. Het is echt grappig om te zien hoe iedereen met zijn telefoon compositorisch aan het werk is. Het is alleen al zo jammer dat ze compositorisch die telefoon op zijn kant moeten houden maar goed. Het is grappig om naar te kijken en ik vraag me af of al die mensen ook ooit nog terugkijken naar die plaatjes. Ik denk van niet.
Weer onderweg komt de conducteur nog even langs. Vriend! moet even zijn kaartje laten zien en we moeten verklaren dat we hondenbelasting betaald hebben. Ik gelijk klagen dat een auto op gewicht wordt aangeslagen en een hond als hond en dat wij een hondje hebben. En dat is net als in ons huisje niet helemaal eerlijk. We krijgen een kaartje voor Vriend! met een conducteurs knipje erin. Het was een grappige man.
Vriend!je vindt het allemaal wel wat. Hij zit lekker op tafel en kijkt naar buiten. Vooral de vogels in het water zijn voor hem een dingetje. Het is wel grappig dat hij gewoon op tafel klimt en op zijn gemakkie naar buiten gaat zitten kijken.
We komen volgens mij een uurtje later aan in Medemblik. Volgens mij was het op de fiets sneller gegaan maar ja dit is ook wel leuk. We gaan lekker een hapje eten en daar gaan we Google deze keer niet voor gebruiken, we lopen gewoon de winkelstraat in en ja daar kun je eten. Op het terras van een monumentaal pand met zo’n trapjes dak of gevel. Rumours het deze tent, zou dit te maken hebben met de Fleetwood Mac hit? In ieder geval hebben we erg lekker gegeten. Nog even een flesje water halen en weer naar het monumentale station van Medemblik.
We stappen de trein weer in voor de terugreis. Het is een stuk rustiger. Alle Chinezen, Japanners en groepen van 77 man zijn op een boot richting Enkhuizen gestapt. We rijden dezelfde rails terug naar Hoorn. Wat wel heel leuk was, is dat Vriend! op de tafel sprong toen de stationschef op zijn fluitje blies. Hij ging gewoon weer lekker naar buiten zitten kijken.
Tja het is herfst dus we hebben niet meer buiten gezeten en om 6 uur wordt het eigenlijk binnen als donker. Morgen is het weer wat slechter geloof ik. Vandaag was het ondanks de weermannen en hun weer touwtjes nog een prima weertje.
Augustus zit er weer op31 augustus 2025Dat betekent voor mij zoveel als we hebben best nog wel een maandje echt lekker weer en dan pas een beetje de kou en deprimerende periode in. Het is nou eenmaal zo. De levenscyclus is dit en zo is 2025 ook al weer aan de negende maand begonnen. Nog een maandje en dan hebben we lekker twee weekjes vakantie. Een beetje klussen in huis zal het worden en misschien een dagje ergens naar toe dat zullen we nog wel zien.
Augustus was een mooie en best een maand met een prima temperatuur. Ook de maand dat we 40 jaar geleden zijn getrouwd! En dat zie je niet zo vaak meer. Wij zijn lekker onder een brug gaan slapen, niet in een kartonnen doos maar wel onder de Moerdijkbrug langs de A16 in een prachtig vakantiepark met de naam “Europarc de Biesbosch”. Een lekker midweekje maar dan met een weekend weggeweest. Van woensdag tot en met maandag en met prachtig weer. Leuke dingen bekeken, dat is wel te zien aan de plaatjes We hebben er lakker rustig aan gedaan en lekker in het zonnetje gezeten.
Om de wandelingen er in te houden zijn we ongeveer iedere week naar het Wilhelminapark of het Elseburgerbos geweest om Vriend! je lekker uit te laten. En gelijk zelf nog een klein beetje te bewegen. Die buik is ondertussen wel een drama aan het worden! moet wat mee gebeuren. Doordat ik nog al pijn in mijn rug, nek en schouder heb ben ik ook nog bij Joseé in het Bezuidenhout geweest voor een fijne massage, ander heb ik eigenlijk geen reden om daar te komen, gek eigenlijk.
Omdat we een paar dagen weg gingen hebben Marianne en Rob voor de poezen gezorgd en Rob had om onze 30 jarige vriendschap te vieren een fles bubbels mee genomen, lekker hoor. Met dat 52 weken fotograferen zat er nu wel een leuke opdracht bij om een zijgezicht en en frontaal gezicht te combineren, eindelijk is wat leuks. Bij de bushalte op het muurtje van de flat stond een gargouilles op mij te wachten, misschien leuk om op te nemen in het bad eentjes verhaaltje wat ik ooit is ga maken. Misschien is beginnen aan een script.
De maand is best snel gegaan en het is ook al weer vroeg donker en de grasaren zijn gelukkig weer aan het verdwijnen.
