Vriendschap is een illusie
Dit is voor mij zo’n foto die ik mij zo goed kan herinneren. We zijn België van de kust tot aan Limburg doorgereden om Urbex te zoeken en te doen, eigenlijk is het niets meer dan inbreken in een oud huis en je noemt het locatie. Achteraf was het alleen maar om uit eten te gaan en om misschien goedkoop boodschappen te doen, Ik moet zeggen ik vond het toen best gezellig, Ongeveer in het midden van het rijden door België komen we bij Brussel aan en ineens doemt het Atomium op. Heel indrukwekkend. Ik heb aan Marja, mijn vrouw en niet die vrouw op deze foto beloofd dat we daar samen is heen gaan. Dat zij voor me steekt haar vinger op en dat zegt genoeg en is heel tekenend en de reden dat ik deze foto heb uitgekozen. Deze foto verteld mij enorm veel over vriendschap toen. Dat is echt een pakketje roest met een dun laagje chroom.
Ik moet zeggen ik had dit Atomium nog nooit gezien en het is een erg indrukwekkend gebouw. Maar ja die vinger hé achteraf weet ik mijn plek, Vooral de bochten op de grote weg hebben we lol om gehad. En toen we thuiskwamen, het etentje was reuze leuk, al snapte onze echtgenoten er helemaal niets van, Ik blijf erbij dat ik een naïeve lul ben geweest en dit allemaal niet heb zien aankomen. Het grappige is dat als je overal foto’s van maakt je achteraf je alles kunt herinneren.
Deze foto heeft voor mij emotionele waarde en staat hier om mij eraan te herinneren wat voor sukkel of dat ik ben geweest om in die slangenkuil te trappen… Als de andere “vrienden” erbij waren reden we recht op ons doel af maar samen nooit. Ik hoop dat ik dat dit mij nooit meer overkomt. Ik hou ervan om mensen te helpen en vooral om mooier te leren fotograferen, Dat is mijn passie en mijn drive. Vooral door dit mens doe ik dat niet al te snel meer.
