SvF Reclame fotografie
Een poging om mijn kennis uit te breiden in product en reclame fotografie. Leuke cursus maar een verschrikkelijke klas. Dit zijn ook uitsluitend werk foto’s waar verder niet al teveel van kan worden verwacht.
Reclame fotografie
Vandaag en gister heel hard aan het werk geweest voor de eigen opdracht en de scheergangster opdracht. Die laatste was wel even een probleempje doordat mijn vader in het ziekenhuis was beland en hij model zou staan als gangster met de Get into the deal slogan was dat even een probleempje. Maar het blijft een bikkel en ondanks zijn drie opetaties in een kleine twee weken en een ziekenhuis opname van een dag op elf en een losse dag staat hij ervoor. met zijn 81 jaar vind hij het geloof ik wel erg leuk. We hebben voor de gangster shoot gedacht dat het wel leuk zou zijn om hem in een pak te hijsen met wat scheermesjes op tafel en een bindend contract. Het is gelukt. het is wel even sjouwen geweest en ik ben langer bezig met het opzetten en ensceneren dan dat ik daadwerkelijk aan het fotograferen ben. Als de boel allemaal weer is ingeklapt kunnen we weer naar huis en kan ik de boel weer opruimen. Ook dat opruimen en verplaatsen is allemaal best wel even werk. Maar het is het ook waard. Het leukste na het fotograferen is toch wel het bewerken van de foto’s en er een leuk iets van te maken zodat er een feitelijk product ontstaat. Het zal allemaal wel weer niet goed zijn maar ik vind het prima. De Gangster dhoot kan ik toch niet opnieuw doen dit kan ik mijn oude vader niet aandoen. Daar in tegen kan ik mijn kleine Vriend! makkelijk nog een keer gebruiken voor de broccoli shoot die ik met hem gedaan heb. IK ben daar gister echt de hele dag mee bezig geweest. Eerst een stuk broccoli opmaken zodat het er als een boom uitziet. Een broccoli uit de winkel heeft al geen stam. Zeker die dingen die op een bloemkool lijken hebben dat niet. Gelukkig had Marja er ééntje gevonden met een wat langere stam eraan en dan een wat kleiner kopje waar door de boomvorm al erg goed leek, Het enige wat ik moest zien te rommelen was een stuk stok in de stam zodat deze kan blijven staan in een pot, Ook dit is gelukt en met Photoshop bouw ik de stam zo compleet. Dan planten in een schaal met kattenkorrels en de honden brokjes erin hangen. Die brokjes had ik met garen gedaan maar dat zag er niet uit. We hebben dit late met wollen draadjes in het groen en bruin in de stronk gehangen, Dit was wel de bedoeling en dit had ik voor ogen. Toen ik de boel op poten had werd het tijd om Vriend! op de tafel te zetten en hem verbaast naar de broccoli boom te laten kijken. Het is gelukt. Jammer dat het wel heel lastig was om hem dicht bij het boompje te krijgen. Maar het resultaat was wel leuk. Ook hier was het nabewerken wel weer erg leuk om te doen. Ik had al snel de juiste foto te pakken nadat ik de boel had afgebroken en opgeruimd. Oja en klaar gezet voor morgen. De foto van Vriend! naast zijn broccoli boom was wel wat saai met die grijze achtergrond. Ik heb er die over nagedacht toen ik in de zenhouding zat te mediteren. Ik dacht ineens dat ik er gewoon een wazige betonnen muur achter kon zetten. Wel heb ik gemerkt met de shoots van de afgelopen tijd dat het wel handig is om de kleuren met al die Datacolor dinge die ik heb vooraf goed te zetten. Ik heb nu denk ik de opdrachten redelijk klaar en veel meer kan ik er echt niet meer mee. Ik neem de drie eind resultaten geprint mee dan kan daar commentaar op worden geleverd en niet op dat gammele tv scherm dat vertekend en de kleuren zijn helemaal fout net als op deze laptop. Ik ben benieuwd van de week.
Dag vier van de opleiding voor reclamefotografie. Deze les was de heledag in de studio van docent Harm. De studio heet HAL158 en is uitermate geschikt om daglicht foto’s te maken en is een echte food studio ook gezien de uitgebreide keuken die in deze studio aanwezig is. De dag begon met een ritje richting het mooie Feyenoord stadion de Kuip op het eiland wat Feyenoord blijkt te heten in de nieuwe Maas. Wel grappig en ik wist het echt niet. De studio is gelegen in een wat ouder gebouw op de tweede etage met aan een kant een weg en aan de andere kant een haven of een aanlegsteiger, Het blijkt bij navraag een oud gebouw van Nestlé te zijn. Ik loop met mijn spullen op mijn nek de trap op. IK had mijn fruit en dergelijke lekker in de auto laten liggen het was buiten een beetje koelkast temperatuur dus zal mijn fruit wel lekker rijp blijven en niet te snel bruin worden, de bananen zijn nog groen. Na het betalen van de parkeer meter kan ik op mijn gemakkie de klim naar boven gaan beginnen. Het is best een hele tippel naar boven met mijn foto spullen om mijn nek en die buik van me. Ook doen mijn knieën behoorlijk pijn, nou ja lekker door lopen denk maar. Boven vind ik snel de studio van Harm. Hij ontvangt ons met een heerlijke kop koffie en legt aan iedereen globaal uit waar we zijn en wat we gaan doen. De ochtend bestaat dus uit een uitleg over de studio en leuke voorbeelden hoe je food kan fotograferen. Ook met welke simpele middelen dit kan. Wel grappig is de statief van Harm dit is echt een mega groot en zwaar ding. Dit had te maken met de oude grootbeeld camera’s van vroeger. ik was ook erg onder de indruk van die onwijs grote softbox van ik denk 1,5 x 1,5 meter als hij niet twee bij twee is. We bekijken ook elkaars foto’s nog even die we hebben meegenomen en nemen met z’n allen het commentaar voor lief en er is gelukkig weinig commentaar van studenten op elkaar. Na de lunch gaat het gebeuren. We gaan zelf aan de slag met de food shoot. ik haal eerst mijn spullen uit de auto en helaas de groene bananen zijn niet helemaal groen meer maar ze zijn nog prima te gebruiken. De volgende keer haal ik vooraf de stickertjes van het fruit af. Dit is echt een must en scheelt heel veel geklooi op die computer, We krijgen ook nog een uitleg over het gebruik van kleurkaarten en de Datacolur cube, ik heb dit ook allemaal en ga dit voortaan ook gebruiken, dit is echt handig. De rest van de middag ben ik lekker bezig geweest met het fruit wat ik had meegenomen. Ik kwam er door op te letten wat Harm vertelde de opdracht was om een cover voor een blad te maken wat van die gekke afmetingen heeft, 23x 26 cm end dat is een lastige maat. gelukkig zag ik het, Verder nog lekker eventjes bij de anderen staan kijken wat die aan het doen waren. Het zijn allemaal creatieve mensen heerlijk en Harm helpt ook lekker mee om tot een mooi resultaat te komen. Thuis kwam ik erachter dat mijn beeld stabilistatie aan heeft gestaan met wat langere sluitertijden maar dat was niet zo erg. Ik kon een mooi resultaat krijgen door twee foto’s te stacken. Ik kwam er ‘s avonds ook nog achter dat ik mijn meloen in de vensterbank had laten liggen. Ik heb Harm maar even een mailtje gestuurd om te voorkomen dat hij ineens wordt overvallen door een wolk van fruitvliegjes. Al met al was het een zeer geslaagde dag. Alleen al hiervoor is deze opleiding erg leuk om te doen.
Op deze dag een compilatie van de lesdag drie van de herstart van de reclamefotografie opleiding….. Eindelijk. De laatste les was ergens in eind oktober van 2017 en dit was een debakel. Het instappunt is dus les drie geworden en dit was ook de les die ik als laatste gevold heb. Dus het kan geen kwaad om die dag even opnieuw te beleven. Inmiddels is de School voor Fotografie verhuisd naar het oude belastingkantoor van Breda. Een erg leuke lokatie moet ik zeggen. Het ziet er allemaal keurig en verzorgd uit. De groep mensen is een erg leuke groep en ik zeg maar een dag en een nacht verschil met de vorige keer. Dit is een leuke groep. Als eerst worden de foto’s besproken. Ik wist ongeveer nog van de vorige keer wat de bedoeling was en heb mij daar is flink in uitgeleefd. Het is ook zo leuk om te doen. Ik had mij is flink verdiept in de Cup-a-Soup en de scheermessen. Ik weet van te voren dat het allemaal niet goed is maar dat is dus het leer moment. Ik ben ondertussen ook nog naar de vogelopvang geweest en ook deze foto’s kan ik laten zien. De foto bespreking duurt de hele ochtend maar is deze keer wel erg constructief. Ik zie wel leuk dingen en merk ook dat er veel aandacht voor elkaar is en niet net als de vorige keer één iemand die overal commentaar op heeft en verder niets aanlevert. Ik heb nog een beetje een dispuut over de foto’s van de vogelopvang maar ik vind het verder zelf prima en knutsel wel wat in elkaar. De Cup-a-Soup foto’s met de druppel fotografie zijn slechts een experiment, ik had dit ooit is bij een koffie reclame gezien dus dacht misschien is dit ook wel leuk om te doen. Maar helaas. Soep spettert anders dan water en het was een leuk fotografie middagje maar ik wist al dat het niets werd. Ik had ook het idee om de beker op een voetstuk te zetten en de verlichting hier ook op te concentreren. Ik zou nu gewoon eerst een foto van de achtergrond maken en dan gaan zitten plonzen. Dan kan het geheel ook gewoon op één bord blijven staan. De omslag foto is de opdracht van de dag. Ik was er vandaag voor het eerst weer bij en de docent Harm was vergeten mij nog even te mailen om iets mee te nemen voor de opdracht van deze dag namelijk een stilleven met een boodschap. Ik zag al die die Corona Covid 19 matregelen op tafel liggen en dacht hej hier kan wel is een boodschap inzitten. Het was een erg leuke dag en ik ben lekker moe naar huis gereden. Op naar de dag in de studio van Harm,
Doordat ik mijn reclame fotografie opleiding weer heb opgepakt Zijn er weer spannende en drukke fotografie tijden aangebroken. Toen ik met de opleiding ben begonnen in 2017 en het ook weer heb opgegeven was ik wel druk met de scheermessen en de Cup-a-Soup bezig geweest maar nog niet met de non-profit organisatie en de vrije opdracht. Die vrije opdracht dat wordt overigens ook nog wel wat. De tijd is allemaal wel erg beperkt om het allemaal in goede banen te leiden maar goed ik kom er wel uit denk ik. Ik moet een reclame campagne maken voor een Non-profit organisatie. Ik loop dan natuurlijk lekker na te denken wat ik daarvan moet denken en wat ik moet bedenken. Het dierenasiel is een heel commercieel iets al is het een stichting. Kringloop winkels zijn ook wel erg commercieel bezig en ik vind het allemaal troep wat er staat. De egeltjes opvang in de duinen ach ja ik denk dat dat het niet is. Ik herinner me ineens dat ik samen met die rooie een reiger heb afgeleverd bij het vogel asiel in Meer en Bos en dat zag er allemaal prima uit. Dit vogelasiel met de naam “De Wulp” bestaat inmiddels al vijf en negentig jaar kwam ik achter. Ik heb op een maandag Vriend!, ons kleine hondje, uitgelaten in Meer en Bos en ben gelijk langs De Wulp gelopen om te vragen of er interesse was of ik daar foto’s kan maken voor mijn reclame fotografie opdracht en ja dat was prima. Ik hen afgesproken dat ik foto’s maak en dan mee ga om zwanen uit te zetten. Zo gezegd zo gedaan en ondertussen had ik ook met Vincent afgesproken dat hij mee zou wandelen als mijn assistent. Leuk en voor ons beide best gezellig. We hebben om twee uur op vrijdag middag afgesproken. We bellen aan en we worden heel hartelijk ontvangen, We krijgen eerst een uitgebreide rondleiding door het vogelasiel. We lopen langs de diverse hokken en kooien en ik fotografeer el lustig op los. Een eenzaam bang uiltje zit in zijn hokje bij te komen van zijn trauma… zo aandoenlijk. Verderop zitten een stel hele tamme eenden, die kunnen echt niet de natuur in. Het is echt een kudde als er een gaat gaan ze allemaal die kant uit. Echt een heel leuk gezicht. Na de binnen rondleiding blijken er nog een stuk of zes hele grote buiten verblijven voor vogels te zijn, achteraf logisch omdat vogels best vaak buiten leven en vliegen. Wat ik wel erg leuk vond om te horen was dat ze daar bij kraaien veren kunnen implanteren. Na de rondleiding gaan we we over tot actie. Het is tijd om de zwanen in de auto te gaan stoppen. Zwanen zijn best wel hele grote vogels. Je hoort altijd dat ze je een gebroken arm kunnen slaan met hun vleugels maar dat wordt snel ontkracht en men breekt vaak een arm als men valt als een zwaan met zijn vleugels klappert voor je gezicht. Er worden vrij makkelijk vijf zwanen in de auto gezet en nummer zes is een maatje groter en die was ook al een paar keer eerder in dit asiel geweest. Hij had geen zin om mee te gaan het was net of hij het wel naar zijn zin had in zijn keuroord. Maar goed ook de laatste zwaan zat uiteindelijk in de auto en we rijden naar Hoek van Holland en de zwanen moeten worden losgelaten in de Nieuwe waterweg omdat er daar geen territorium is voor zwanen. De rit loopt voorspoedig en we parkeren lekker dicht langs het water. Tenminste een klein dijkje van het water vandaan. De auto gaat open en ook Vincent neemt een zwaan mee. Een leuk gezicht dat die dieren daar worden losgelaten en een hoop aandacht ook. Heel leuk. De medewerker van de vogelopvang staat ook de mensen die vragen hebben keurig te woord en mensen vragen ook of ze even een foto mogen maken van dit ongewone tafereel. Ook vraagt een kind of hij een zwaan mag aaien maar dat wordt niet toegelaten omdat het gewoon wilde dieren zijn die een ongelukje hebben gehad. De jonge zwanen blijken nog al is tegen masten aan te vliegen en vallen dan met een hoop kabaal naar beneden. Het terugzetten van de grote vogels verloopt volgens mij helemaal vlekkenloos en ik heb een paar prachtige foto’s geschoten van het vogel asiel. Een hele leuke ervaring en een ervaring rijker. Ik ben benieuwd wat meneer Harm van de school voor fotografie hiervan vind….
Na het bezoek met de School voor Fotografie Alumnus aan Photo Breda ben ik op uitnodiging inmiddels begonnen met het afmaken van de opleiding voor reclamefotografie. Ik had natuurlijk alle oude opdrachten uit 2017 nog liggen en heb daar nog is goed naar gekeken. Toen ik daar mee bezig was zag ik eigenlijk dat het slimmer zou zijn om gewoon maar het grootste deel opnieuw te doen. Ik ben zo snel mogelijk begonnen om e.e.a. op te pakken en heb als eerste een paar foto’s geprobeerd te maken van een scheermes. Ook zo’n ondankbaar ding om te fotograferen. Ik heb echt geen idee in welke hoek ik zo’n ding moet neerleggen. Ik denk dat het zo moet zijn dat je het merkje kan lezen en dat het er allemaal een beetje nat uitziet. Voor de echte reclame foto heb ik een scheermes en stokje uitgeknipt, dan heb ik die vast. Terwijl ik bezig ben met de scheermessen shoot bedenk ik me ineens dat ik mijn vader wel als een soort van Maffia baas met de slogan “Get into the deal” kan gebruiken. Ik heb dit even met hem overlegd en hij vindt het hartstikke leuk. Er zit een proeffoto bij en ik heb al een handje rommeltjes liggen om te gebruiken. Ik doe een hint naar de vorige keer en ik zet een cup-a-soup beker op zijn tafel, Grappig denk ik. Verder moet ik dus een cup-a-soup Facebook campagne maken met als slogen “Dat doe je goed” een jong gezin wat aan het klussen is. Ik ben bezig geweest om heerlijke verse cup-a-soup te fotograferen met een hamer en een duimstok erbij. Ik moet nog even bedenken hoe ik hier verder mee ga. Ik heb helaas niet echt een jong gezin in mijn omgeving die ik daarvoor kan gebruiken. Een jong gezing is de zogenaamde doelgroep voor de ze reclame campagne. De derde campagne is een reclame shoot voor een non-profir organisatie. De vorige keer had ik de dames van het communitie center in Moerwijk bedacht maar dat bestaat allemaal al niet meer en natuurlijk vallen er wat van die dames om, ze zijn allemaal wel 75 plus denk ik, Dus met een beetje denken en klooien ben ik terecht gekomen bij het vogel asiel “De Wulp” bij Meer en Bos. IK werd er heel hartelijk ontvangen en over een week ga ik daar fotograferen. Link naar de pagina met de resultaten. Het laatste onderwerp een vrije opdracht ben ik nog niet helemaal uit hoe ik dat moet gaan doen. Het ie een vrije opdracht maar je mag ook een reclame namaken of een reclame verbeteren. Ik ga er voorlopig vanuit dat ik danny’s foto’s ga opleuken met de uitstraling van deze website of zo. Ik maak op deze website na afloop wel een item bij de opleidingen wat ik allemaal gedaan heb en met de resultaten van de hele opleiding. Ik moet nog wel even diep nadenken wat er allemaal de eerste twee lessen gebeurt is. Dat weet ik niet precies meer. Ik weet alleen nog dat ik kantoor artikelen heb meegenomen en dat er een kakelkut rondliep pff als ik daar nog aan denk….
Een poging om mijn kennis uit te breiden in product en reclame fotografie. Leuke cursus maar een verschrikkelijke klas. Dit zijn ook uitsluitend werk foto’s waar verder niet al teveel van kan worden verwacht.
