Zilveren camera 2021
Het is al weer een tijdje geleden dat het Alumni clubje van de School voor Fotografie op stap is geweest. De laatste keer was in de Willem III sigaren fabriek
Verder lezenBegin van 2020 heeft de School voor Fotografie in een nieuwsbrief gemeld dat er voor oud studenten die hun diploma gehaald hebben een Alumni wordt gestart of het is de bedoeling om dit te starten.
Het is al weer een tijdje geleden dat het Alumni clubje van de School voor Fotografie op stap is geweest. De laatste keer was in de Willem III sigaren fabriek
Verder lezenVandaag ondanks de nieuwe maatregelen rondom het Corona virus ging eindelijk de voor mij eerste dag van het door de School voor Fotografie in het leven geroepen Alumni club van
Verder lezenBegin van 2020 heeft de School voor Fotografie in een nieuwsbrief gemeld dat er voor oud studenten die hun diploma gehaald hebben een Alumni wordt gestart of het is de
Verder lezenHet is al weer een tijdje geleden dat het Alumni clubje van de School voor Fotografie op stap is geweest. De laatste keer was in de Willem III sigaren fabriek in ‘s Hertogenbos. Vandaag is het de beurt aan de Zilveren Camera 2021 tentoonstelling in het Museum Hilversum natuurlijk in Hilversum. Het is wel een beladen dingetje met al die Corona en dergelijke. Eindelijk weer ergens naar toe en hoe beter kun je dan naar de Zilveren Camera tentoonstelling van 2021 het ultieme Lockdown jaar 2021. Voordat we naar Hilversum rijden brengen we eerst onze kleine jongen Vriend! naar zijn mensen opa en oma, mijn vader en moeder. Vriend! heeft er zin in en mijn vader en moeder ook. Alhoewel Vriend! wel een beetje piept.. ach hij went wel. Anders is het alleen thuis. Verder rijden we op ons dooie gemakkie naar Hilversum en hoe dichter bij Hilversum hie duurder de benzine wordt. 2.29,9 heb ik zien staan. Maar ik moest rijden dus ik kon niet goed op letten. Bij de afrit Hilversum, vlak bij Blaricum rijdt er een Lamborghini de oprit voor ons op… wat een geweld is dat als zo’n ding even serieus gas geeft. Dat is wel heel wat anders dan een Tesla met zijn elektro motortje, ook snel maar toch niet wat je veracht… lawaai van een benzine motor. Ook in Hilversum is het druk met verkeer ondanks dat je een vermogen voor de benzine moet betalen. We parkeren ergens in een winkelcentrum, een enorm mooi winkelcentrum en lopen een klein uurtje te vroeg richting het Museum van Hilversum. We gaan ons lekker vast oriënteren op de foto’s. Na een half uurtje kijken en wat plaatjes schieten zien we Saskia en Trudie zitten. We sluiten ons er bij aan en we maken een ontspannen praatje. In de loop van een half uurtje komen er nog wat Alumnus binnen wandelen en wordt het gezellig. Ik ken verder alleen Trudie en Saskia. Maar dat geeft niet. Een mevrouw die aan komt lopen begint eerst te vertellen dat ze voor de VVD een foto campagne heeft gemaakt en er bezig is. Vooral bezig. We lopen lekker het museum in. Saskia doet de rondleiding. Het is beter dat zij het doet. Zij heeft echt verstand van fotograferen en een rondleider leest van een blaadje. net de media markt dan. Op de begane grond hangen de echte nieuws foto’s, de winnaar de foto van het Binnenhof met de Omzicht functie elders foto, briljant. Dit is ook een terechte winnaar. Alleen in de entree hal naar de tentoonstelling hangt deze foto uitgesneden en heel groot maar niet in context en dat maakt de foto een beetje raar. Binnen hangt deze fot prima en komt prima tot zijn recht. Veel foto’s gaan over de formatie van het kabinet wat zowat een jaar geduurd heeft. Ook er wrang zijn de gezichten van drie vrouwelijke agenten bij de aanslag of moord op Peter R. de Vries. Dit is ook zoiets ergs en dan ook nog 2 dagen voor mijn verjaardag. In het midden hangen allemaal quotes uit kranten geloof ik. Maar als ik nu nadenk ook uit tv programma’s. De mooiste vind ik wel de tekst uit NOS studio sport: “Red Bull vindt het uiterst verdacht dat Mercedes plotseling vleugels heeft”. Geweldig. Oja de overstromingen in Limburg en vooral in de buurt van Valkenburg en ook in België waren erg aanwezig. Ik vond een foto met een in mekaar gedrukte auto met allemaal takken op het dak wel erg zielig. Verder kwamen we langs foto’s waar experimenten op apen worden gedaan… ik kan echt niet tegen dierenleed. Ik word dar helemaal eng van en ik snap heus wel dat het nodig is en ik snap ook dat die aapjes ervoor gekweekt zijn maar het zijn dieren met een ziel die je echt niet kunt vertellen hoezo en waarom. Die dieren vertrouwen je, die dieren denken dat het zo moet. Ik denk dan altijd aan mijn hondje die op me wacht en geen idee heeft hoe laat ik thuis kom. Sorry ik kan hier absoluut niet tegen. Ik vindt dit zielig neem lekker terroristen of verkrachters hiervoor. Beloof ze vrijheid en geef ze een spuitje naar de vrijheid. Maar geen dieren die het absoluut niet snappen. Verder de fiets die door de lucht gaat, ik geloof met de olympische spelen. Die sukkel had een afritje gemist die er met de training wel was. Je ziet dat het echt pijn gaat doen als hij land. Erg sneu. ach hij wil deze sport doen. De vluchtelingen in zwart-wit zijn ook apart. Een fotograaf infiltreert tussen de vluchtelingen en maakt foto’s ik denk met een mobiel. En dan in zwart-wit dan lijkt het nog wat. Na afloop nog een lekker bakkie koffie en we krijgen een boek over deze tentoonstelling mee. Zo leuk. Ik wil dit soort dingen altijd graag hebben om is lekker doorheen te bladeren. Ik zie dan altijd de omgeving in mijn hoofd en ruik de omgeving weer. We krijgen van Saskia een vraag of wij ons een persfoto herinneren. De rimpelvoeten van die elf steden tocht zwemmer heb ik een andere mening over dan die mevrouw die het zich kon herinneren. Ik kan me enorm een foto van een vast gebonden vrouw op een balkon van de voormalige Indonesische Ambassade in Amsterdam herinneren. Dit komt omdat ik er vorig jaar binnen ben geweest en toen ik weer naar buiten liep iets zag aan dat balkon en ben daarna gaan zoeken en vond dit. Ik werd er toen even stil van dat ik dit na zoveel jaar nog wist. De betreffende foto ga ik nog zoeken. En dan voldaan afscheid nemen en ons lieve hondje ophalen bij opa en oma en dit verhaaltje regelen. Het was een heerlijke dag en wat ik zo leuk vind door dit in een verhaaltje te tikken blijft het voor mij erg lange bewaart. Link naar een gesproken rondleiding door de tentoonstelling.
Vandaag ondanks de nieuwe maatregelen rondom het Corona virus ging eindelijk de voor mij eerste dag van het door de School voor Fotografie in het leven geroepen Alumni club van start… Eindelijk ik ben lid van een fotoclub maar dan anders. Event Breda Photo is een twee jaarlijks evenement op even jaren. Het is inmiddels voor de achtste keer georganiseerd. Het is een evenement voor internationale artiesten die hun werk kunnen insturen aan de hand van het jaarlijkse thema. Ik ben in 2016 naar een deel van de binnen tentoonstelling geweest oa in de oude Faam fabriek. Dit jaar is het buiten gebeuren het bezichtigen waard mede door de Corona bedoeling met de tijdsloten. Krantje Hieronder het krantje van de twee jaarlijkse tentoonstelling van Breda Photo of Foto Breda, Regen Het was een regenachtige dag maar wel een inspirerende dag. We zijn langs de buiten tentoonstelling gelopen van het Brede Photo evenement. Dit staat vlak naast het Bredase Chassé Theater. Er staan mega grote foto’s tentongesteld van tien verschillende artiesten. Van kleurrijke Amerikaanse mensen tot een voetwandeling van Wales naar Polen. Wat heel typerend was op een foto staat “Go home Polish” dit was een tekst die door de wandelaar is gevonden tijdens zijn wandeling en hier is door iemand “Welkom Polen” bij geschreven, dit zal vol goede bedoelingen zijn maar het mist wel een beetje de plank van het verhaal. Op een serie foto’s uit Venezuela van allemaal portretten van inwoners van dit failliete land heeft de kunstenaar zijn foto’s maar afgedrukt op Venezolaans geld, dit omdat het totaal niets waard is. Verderop een grafische vormgever die de voorwaarden van sociale media heeft gebruikt om sporters af te beelden. Dit was een mooi lijnen spel. Iets wat niet direct spreekt maar achteraf wel dat is een gletsjer die is ingepakt als demonstratie tegen de opwarming van de aarde, als je er langs loopt denk je wat is dit maar na de uitleg van Saskia werd één en ander snel duidelijk. Verder een vrouw in het blauw die alleen foto’s van zichzelf maakt maar het ziet er onmogelijk uit. Ik vind de foto in het web wel erg mooi. Meneer Kilto heeft het voor elkaar gekregen om een geheel veld voor zijn foto’s te claimen. Dit is ook wel logisch ook. Hier staan portretten op van Marokkaanse mensen, huisjes en diverse andere voorwerpen. Ik vind dit wel iets aparts hebben. Je blijft kijken. Tijdens de wandeling komen we ook de fotoclub nog tegen, wederom geen wijze mannen maar wel weer een fotoclub mening altijd zo grappig. Mijn favoriet zijn de dansende Amerikanen om de kleur en de uitstraling die deze foto’s hebben en de wandeling van de beste man richting Polen en die foto’s trekken mij aan door de kleuren en dat ik ook ongeveer op deze manier fotografeer. Na dat het toch echt hard ging regenen zijn we een kop koffie gaan drinken in het Theater en erna ben ik maar naar huis gegaan. De overige tentoonstellingen werkte allemaal met tijdsloten en het volgende tijdslot lag drie uur verder. Wat ik wel heel erg apart en voor een land als Nederland raad vind is dat de met door een computer gegenereerde serie foto’s van vrouwen die hun gezicht geprobeerd hebben te laten verbeteren waren geplakt op de skatebaan dat die snel weer verwijderd moesten worden omdat dit vrouw onvriendelijk was. Het idee was juist dat ze vanzelf zouden vervagen door het skaten en door het weer. Foto’s Hieronder een overzicht van de foto’s genomen tijdens de rondleiding. Foto beschrijving. Onderstaande tekst is overgenomen van de website van Breda Photo 2020 en niet naar de tekst verwezen omdat de site in de loop van de tijd verdwijnt en er een nieuwe editie van Breda Photo wordt weergegeven en ik de tekst bij deze foto’s wil houden. De teksten staan in volgorde van de bovenstaande foto’s Black Joy & Resistance De uitbundige foto’s van de Amerikaanse fotograaf Adreinne Waheed tonen de levensvreugde, het enthousiasme en de kracht van zwarte mensen wereldwijd. Met haar project waar ze jarenlang aan werkte, wil ze het vaak stereotype beeld in de media van zwarte en bruine mensen nuanceren. Vaak komen ze slechts in beeld als slachtoffer of dader, Waheed toont juist de feesten, het plezier. Daarnaast heeft ze ook protestoptochten vastgelegd. In deze combinatie schuilt deels de kracht van haar werk. Ze laat zien dat plezier en verzet vrijwel altijd samenkomen: bij demonstraties is zang en dans, bij feestelijke bijeenkomsten is de serieuze ondertoon nooit ver weg. Shroud Het monumentale project SHROUD, wat lijkwade betekent, toont een lokaal Zwitsers initiatief om het smelten van de Rhône gletsjer in de Furka-pas tegen te houden. De uitbaters van een ijsgrot stellen bezoekers in staat om de overweldigende kracht van het ijs te ervaren door een wandeling in een uitholling in de gletsjer te laten maken. De gletsjer smelt echter razendsnel en om dit proces te stoppen hebben ze het ijs ingepakt in een thermische deken. Na enkele jaren begint de deken uit elkaar te vallen, een teken dat de mensheid het gevecht tegen de natuur aan het verliezen is. Tegelijkertijd is het hele project, het inpakken van een gletsjer, een wanhoopsactie tegen de klimaatverandering. De beelden werden gemaakt met behulp van extra licht vanuit een heliumballon, en toont de ijsmassa ingepakt in een wade, klaar voor de eigen begrafenis. Amo a la Reina (ik hou van de koningin) De overweldigende fotocollages van Raquel van Haver zijn onderdeel van een groot project waarin de kunstenaar op zoek gaat naar de betekenis van identiteit en afkomst. Opgegroeid in Nederland is Van Haver teruggekeerd naar haar geboorteland Colombia en zocht daar naar verhalen van sterke vrouwen. Ze maakte schilderijen, en de speciaal voor BredaPhoto Festival geproduceerde fotocollages. De acht werken vertegenwoordigen acht regio’s in Colombia en verhalen over de inwoners, de folklore en tradities van de regio’s. Het project is een ode aan vrouwelijke sociale leiders in het land, vandaar de titel van het project ‘Ik Hou van de […]
Begin van 2020 heeft de School voor Fotografie in een nieuwsbrief gemeld dat er voor oud studenten die hun diploma gehaald hebben een Alumni wordt gestart of het is de bedoeling om dit te starten. Mijn eerste vraag was natuurlijk wat is een Alumni daar heb ik de volgende omschrijving voor gevonden: Het onderhouden van contacten met oud-studenten gebeurt veelal in de vorm van (netwerk)borrels (zoals zogenoemde gaudies voor oud-studenten van de Universiteit en/of thema-activiteiten, alsmede het periodiek toezenden van een tijdschrift. Zowel opleidingsgerelateerde als actuele onderwerpen kunnen hierbij aan bod komen. Traditioneel gezien hebben alumni van universiteiten een sterke(re) … Het onderhouden van contacten met oud-studenten gebeurt veelal in de vorm van (netwerk)borrels (zoals zogenoemde gaudies voor oud-studenten van de Universiteit en/of thema-activiteiten, alsmede het periodiek toezenden van een tijdschrift. Zowel opleidingsgerelateerde als actuele onderwerpen kunnen hierbij aan bod komen. Traditioneel gezien hebben alumni van universiteiten een sterke(re) band met hun universiteit, meer dan hogeschoolstudenten hebben met hun hogeschool. Veel hogescholen proberen hier echter verandering in te brengen. Voor de School voor fotografie betekent het: Wat kan ik in groepsverband nog doen als ik met een diploma de School voor Fotografie heb verlaten?Die vraag hebben we de afgelopen jaren geregeld gekregen. Met de start van een alumni-programma verwachten we je in de toekomst inspiratie te kunnen bieden.Voor wie is dit bedoeld?Het alumni programma is bedoeld voor iedereen die is afgestudeerd aan de School voor Fotografie en die zich ook in de toekomst wil laven aan de fotografie.Wat gaan we doen?Jaarlijks bezoeken we twee foto-exposities*, waarbij we vragen of de fotograaf of conservator een toelichting geeft op het werk en de expositie;Daarnaast nodigen we twee keer per jaar een fotograaf uit voor een presentatie over zijn of haar werk;Twee keer per jaar houden we een portfolio-bespreking.De presentaties en de portfolio-besprekingen, wisselend in Breda en Utrecht, zijn ook een uitstekende manier om contact te houden en ervaringen uit te wisselen met andere oud-studenten.” Het eerste programma onderdeel wordt een bezoek aan de expositie “Hoek van Holland” , van fotograaf en meerdere malen winnaar van een Zilveren Camera: Peter de Krom. Groepsgedrag, menselijke gewoontes en humor zijn een rode draad in De Kroms series over Hoek van Holland. Hij vertelt tijdens deze bijeenkomst over zijn werkwijze en de totstandkoming van de series. Het tweede programma onderdeel is een lezing van L.J.A.D. Greygton over landschapsfotografie op de planning. En als derde onderdeel een portfolio bespreking. Het programma is drastisch gewijzigd in verband met het Corona Virus.. Het zal wel pas na de zomer vakantie van start gaan. Op 3 oktober Photo Breda