Ik ben rond een uur of tien in slaap gevallen nadat ik lekker even in het badje gezeten heb. Ik had al zoveel mogelijk ingepakt dan hoef ik daar mogen ook niet over na te denken dacht ik nog.Vanmorgen eerst even gekeken hoe laat de zon op komt. Het is wat bewolkt maar dat kan juist wel mooi zijn hoop ik. Ik zie het wel. Rond een uurtje of acht snel naar het strand lopen.

Vanmorgen alvast online ingecheckt bij Transavia en zo nog even de ophaal taxi afzeggen, ik ga met de familie mee terug. Nog een bakkie koffie genomen en de rest van mijn koffer en tas ingepakt. Heb ik die koffer dicht zitten zie ik ineens een dat er nog een stroomblok van mijn laptop en een een stopcontact liggen met allerlei snoeren erin. Koffer dus weer open en die dingen erbij proppen. Nou het past!

Ik denk ik kijk nog is naar de wolkenlucht… Shit hollen het zijn dunne wolken en het is best een mooie zonsopkomst. Dus snel met de trap naar beneden en naar het strand. Zeven verdiepingen lopen gaat sneller dan de lift denk ik maar en gelukkig is het strand niet ver weg. Zeezicht en bergzicht eigenlijk geweldig.

Gehaast aangekomen op het strand is het een redelijke zonsopkomst. Maar anders dan van de ween steeds met een half gebouw erop. Ik vind het gewoon ook leuk om te doen. Ik denk dat qua zon de zonsondergang in de nazomer in Nederland en vooral bij Hoek van Holland één van de mooiste is.

Als ik weer boven kom, dit keer wel met de lift, pak ik de laatste dingetjes in mijn tas en drink mijn bakkie op. Daarna app ik oma even dat ik in de kroeg zit en ik aan het ontbijt zit.En oma komt naar beneden om gedag te zeggen. Ik moest wel even glimlachen om de ober die steeds mijn kamernummer ik loop op hem af en roep 7001 het zegt: “I know mr. Daniël”. Grappig.

Na het eten nel ik het taxi busje op en wil mijn reservering annuleren. Dat kan niet dat kan alleen de reisorganisatie doen. Nou de heet WWW en heeft alleen een alarm nummer. Ik heb ook de rit verder niet bevestigd. Ik zie het wel ik rij gewoon met mijn broer mee. Ik zet vast mijn spullen in de auto en ben er klaar voor, waarvoor? een lange dag doelloos in Torremolinos maar ach het is prachtig weer.

Ik zet die zware tas bij mijn moeder en ga lekker een stuk langs de boulevard lopen richting Malaga. De muisparkieten vliegen vrolijk rond en zoeken iets te eten op het strand, een vrolijk gezicht. Vooral als een een duif wordt weggejaagd door die parkieten. Verderop staan een stel palmen op het strand. Daar schijnt de zon wel leuk doorheen. Ook vaart er een bootje vlak voor het strand. Die zijn daar aan het vissen op ik denk garnalen.

Na een uurtje loop ik weer terug. Het is inmiddels elf uur en met nog ongeveer een uurtje terug lopen ben ik precies op tijd om mijn sleutels in te leveren. vijf voor twaalf keurig mijn sleutel ingeleverd en het Appartement Bajondillo, wat onderkant betekent, een compliment gegeven op hun prima accommodatie.

Na dat mijn broer en moeder ook de sleutels hebben ingeleverd gaan we de auto in en gaan naar de markt van Torremolinos. Ik ben benieuwd! Het is met de auto een drukte van jawelste om bij de markt te parkeren. De hele markt is net een souvenir winkelstraat maar nu met kraampjes en onderbroeken van slechts een Euro. M’n geluk kan niet op!

Na ik denk een half uurtje markt gaan we eventjes wat drinken bij een zeecontainer tentje langs het parkeerterrein van de markt en we denken een sportcomplex. We lopen ondertussen langs de Plaza de Torros van Torremolinos, vergeleken bij de arena van Mijas wel een serieuze martelkamer voor stieren. Gelukkig mag stierenvechten niet meer en is deze arena ook een soort museum geworden lijkt het.

We rijden terug naar Carhuela en lopen een stukje door de straatjes daar. Er terug over de boulevard naar de eettent op het strand waar we gister ook hebben gegeten. Het terras lijkt leeg maar er is een hele grote tafel gereserveerd en opgemaakt voor een speciale gelegenheid compleet met muziek. Deze muzikant speelt met de muziek mee op een saxofoon, niet te hard en zeker niet irritant. Het is zelfs aangenaam om naar te luisteren.

De ober regelt snel een plaatsje voor ons en we kunnen eten. Lekker aan de zoveelste cola van vandaag. De ober adviseert ons de dooie vis van de dag te nemen met vooraf een portie garnalen, beide vanmorgen nog gevangen. Echt het is prima eten en super vers, vooral de garnalen zijn uitmuntend. Ik vraag aan de ober of hij een foto van ons wil maken en dat doet hij vol overgave met een stuk vinger voor de lens.

Helaas zitten er in de vis nog wat graten. Ik word daar altijd een beetje angstig van. Mijn moeder legt uit dat ik vroeger wel is een graat in mijn keel heb gehad en achter op de fiets door mijn vader naar de eerste hulp ben gebracht. Dus het zou zomaar kunnen dat dit daarvandaan komt.

Ondertussen komen de gasten voor de gereserveerde tafel ook binnen en gaan zeer uitgebreid aan het eten. Het ziet er allemaal prachtig verzorgt uit en Juan Dulfer fluit er ook lekker op los met zijn sax. Een prachtig etentje daar. Wij zijn klaar met eten en lopen de boulevard weer af om een ijsje te halen en zo’n beetje de laatste minuten Carhuela, zon zee en strand. Nog wel even zitten kijken naar de duiven, die kennen echt geen angst en komen uit je handen het ijshoorntje oppeuzelen, een grappig gezicht.

We lopen naar de auto en rijden naar het vliegveld. In mijn hoofd neem ik afscheid van deze plek, ik denk niet dat ik in dit leven er nog is naar toe ga. Na een kort ritje komen we bij de verhuur firma en belt het taxibusje mij op. Ik zeg nogmaals dat ik wil annuleren en nu kan het wel maar de chauffeur staat te wachten.. ja best! De auto is snel ingeleverd en we worden keurig naar de vertrekhal gebracht.

De terugreis is verder vlot verlopen. een half uurtje vertraging maar omdat het vliegtuig niet vol zat en de vlucht slechts twee en een half uur duurt zijn we om 23:03 geland in Rotterdam. Snel de koffers te pakken en Marja stond te wachten. Mijn broer en schoonzus thuis gebracht en erna mijn moeder. We waren om 00:06 thuis. Zo een biertje slapen en morgen de laatste werkdag van 2024.

Een pracht weekje! dit zou verplicht moeten worden door de regering of door de zorgverzekering worden gedekt echt….