Vanmorgen werd ik rond 9 uur pas wakker. lekker geslapen dus zonder dat gehoest. Mijn moeder belde waarom ik nog niet aan het ontbijt zat, nou ik was net wakker mam. Eventjes een sprintje getrokken nadat ik op mijn gemakkie twee kopjes koffie verwerkt had. Mijn sprintje is een Spaanse sprint van nul naar 100 in twee dagen. Ik kan tot elf uur ontbijten dus geen haast.

Na mijn ontbijt heb ik besloten dat ik toch maar een paar gekke bad eentjes nodig heb. Ze zijn gewoon te leuk om te laten staan. Dus op naar de Ale hop in Torremolinos stad. Loop ik langs de super markt op de boulevard zie ik ineens dat als je daar rechts af gaat je ook met de trap en de lift naar het centrum kan komen. En 20 meter verder steekt een koe zijn kop buiten de deur, een Ale Hop winkel. Kort rondje dacht ik nog. Nop geen eendjes.

Verder al die trappen op en op naar de volgende Ale Hop winkel. We hebben er van de week nog met z’n allen er naast wat zitten drinken. En ja weer een koeienkop buiten de deur en wederom geen bad eendjes. Ik zou het toch niet gedroomd hebben?? denk ik ineens. Nou ik weet zeker dat ik vlak bij de Klikspaan in Caruhela gister bandeentjes met littekens heb gezien! Dus op naar de Klikspaan.

Het komt er op neer dat ik wederom de gehele boulevard kan aflopen naar de bad eendjes. Nou ja lekker wandelen. Onderweg zie ik nog heel wat Benidorm basterts voorbij komen. Die gaan werkelijk voor helemaal niemand opzij. Ik kom er ook achter dat het best nog even een eindje lopen is richting de Ale Hop. Ik had op een gegeven moment het idee zou ik niet goed hebben opgelet. Maar nee net na de Klikspaan, de plaats waar je gaat zitten om gezien te worden en zeker in deze tijd van het jaar. Wat een drama om te zien! ik ga daar echt werkelijk nooit naar binnen. Een rij domme dozen zo van zie je mij pff nou ik heb ze gezien hoor.

Ik loop vol verwachting de Ale Hop in op zoek naar de bad eentjes, hier moeten ze zijn. Nou ik schrok al weer.. en nee net voor de kassa ja daar staan m’n eentjes. ik helemaal blij natuurlijk. Een domme trut bij de kassa gaat echt een half uur zoeken naar ieder eentje in de computer en dat terwijl één eentje slechts drie euro kost, staat er gewoon boven en op. Oja voor twee euro kon ik ook een tasje mee krijgen pfff.

Op de weg terug kon ik het niet laten om nog even over het plein der Nederlanders te lopen en ja hoor de Hazes tent is open wat een genot. Ik heb er een foto van gemaakt en weer doorgelopen, die muziek alleen al, als je daar de hele dag in moet staan pffff. Ik vind overigens een Hazes liedje op zijn tijd niets mis mee.

Ik had natuurlijk ook met mijn moeder afgesproken dat ik rond twaalf uur een broodje bij haar zou komen eten. Ik was door alle Ale Hop geweld wel wat in tijd nood gekomen. Nou nee ik loop op mijn gemakkie terug naar het appartement en zet mijn eentjes op de kast. De schoonmakers staan te popelen voor de deur om mijn hut schoon te maken, echt nodig pff valt wel mee alleen de prullenbak ff legen dames. Nee natuurlijk niet allemaal nieuwe handdoeken thee doeken lakens op bed en weet ik het. Lekker maar niet nodig.

Ik ga gauw naar nummer 6007 onder mijn 7001 en eet gezellig samen met mijn moeder een broodje. We spreken af dat we vroeg gaan eten, die tent van gister gaat om zes uur dicht dus als we er om vijf uur zijn hebben we een uurtje. Dat moet lukken.

De rest van de middag heb ik een partij lekker op mijn stoelinstallatie in het zonnetje gezeten echt lekker. Nog eventjes flink mijn dutje afgemaakt, alsof die nog niet lang genoeg was. En weer zat, lag of hing ik te denken dit zou eigenlijk verplicht moeten zijn. Zo even vlak voor de winter die zon op je kop is zo relaxed. Tja kon het maar altijd en het is alles bij elkaar best een dure geschiedenis.

Ik lig half in mijn dutje en mijn telefoon gaat af. Mijn moeder of we eerder kunnen eten. Broer en schoonzus gaan mee en die willen wat eerden. Voor mij geen probleem, gezellig maar wel m’n arme dutje.. Maar nog wel lekker nog een uurtje wakker met de zon op mijn bol gezeten.

Om kwart over vier lopen we gezellig met z’n vieren over de boulevard naar de eettent van gister, langs de rietdekkers en langs de poezen rots. Heel aandoenlijk al die katten tussen die rotsspleten. Geen honger katjes gewoon lekkere dikke poezen om te zien. Wel was er een duif in een spleet van de rots overleden, waarschijnlijk doordat hij dacht dat de rots wel opzij zou gaan voor hem. Helaas.

Aangekomen bij het restaurantje is het een stuk rustiger dan gister maar prima ontvangst en we hebben prima gegeten. Het is allemaal wel grappig, eerst de kaart neerleggen en dan moet alles omhoog om een papieren tafelkleed neer te leggen en daarop zet je dan twee bevroren pullen, dus het kleed lost op. Het is lekker eten. Je kunt ook je wensen doorgeven en dat is wel erg leuk.

Op de terugweg heeft mijn broer bier nodig en mijn schoonzus wijn. Oma heeft goed voorzien in de theezakjes dat wel. De supermarkt vlak voor het appartement is dicht, oeps, een eindje verder is er nog een en die is open. Ik koop daar ook gelijk een souvenirtje voor Marja, een getegelde stier, leuk om neer te zetten.

Ik heb lekker de familie achter me gelaten en heb lekker dit verhaaltje getikt en nog even met Marja zitten bellen. Nu nog eventjes m’n bad vullen en daar een kwartiertje inzitten en dan gaan denk ik mijn luiken wel weer dicht.