Na weer een nacht heel hard te hebben liggen hoesten heb ik alles bij elkaar best nog goed geslapen. Het zal de zeelucht zijn denk ik maar. Ik neem een bak koffie en ga even de douche in. Na de douche op naar het ontbijt. Ik dacht dat ik gezien had dat achter de receptie het ontbijt was maar dat had ik nogal mis. Dit was in de toren waarin in verblijf. Een prachtig restaurant met een hoop eten. Of ik het allemaal lekker vind dat weet ik nog niet.

Mijn broer gaat vandaag naar Malaga om zijn startnummer voor de Malagiaanse marathon op te halen. Ik zeg petje af waar hij aan gaat beginnen. Maar hij zegt zelf: “Ik weet waaraan ik begin” en dat geloof ik ook. Zijn startnummer is 6911 geworden. Ook knap dat hij zich zo kan zetten voor dit evenement, qua voeding en dergelijke.

Na de lunch ga ik lekker over het strand lopen eiland verkennen. Ik vind lekker wandelen al een hele prestatie. Zeker omdat ik zo slecht geslapen heb en overal weer pijntjes van dat gehoest. maar goed ik denk dat het nu allemaal wel beter gaat worden even doorzetten.

Ik loop over het strand met continu e.en mevrouw met een zwarte kraaien outfit aan, dus kun je wee niet lekker foto’s van recht vooruit maken. Dan staat steeds Eucalipta op de foto. Maar goed met een beetje handigheid weet ik haar te omzeilen. In de verte zie ik steeds vliegtuigen landen. Logisch daar is het vliegveld. IK den ik loop op mijn gemak door en zie wel hoever ik kom. Ik bedenk me onderweg nog een leuk projectje om die vliegtuigen op een rij te zetten en die worden dan steeds groter.

Zo gezegd zo gedaan. Het blijkt nog een hele tippel te zijn voordat die vliegtuigen recht over je heen vliegen. Ik ben via het naaktstrand met 3 verkeersborden namelijk veboden voor camera’s, honden en zwembroeken. Ik moest wel lachen. Vandaag mocht ik er wel lopen met camera vond ik, omdat het vandaag helemaal leeg was op dit strand.

Na een vliegtuig of drie over mijn hoofd merk ik ineens dat de vliegtuigen allemaal over een zelfde paal heen vliegen. Dus daar sta je precies in het midden. Een beetje lopen klikklakken daar en een beetje gefilmd. Het blijf een spektakel die landende vliegtuigen. En na een half uurtje heb je ook dat wel weer gezien. Nog wel even golven staan kijken. Leuke hobby voor later.

Op de terugweg naar het appartement kom ik nog een prachtige motoren optocht tegen met allemaal kerstmannen en vrouwen op de motoren. Eén kerstmotor heeft zelfs een kerstboom op zijn motor gezet, ik denk dat zijn vrouw niet mee kon of zo. Verderop bij een tentje langs de boulevard eet ik even een lekker broodje gezond met een flinke klodder mayonaise en een lekker colatje. En na deze lekkere lucnh loop ik door naar Apartamentos Bajondillo.

Het is inmiddels prachtig weer geworden. Deel één van de familie is inmiddels weer naar huis toe en deel 2 vertrekt morgen ochtend vroeg. Ik heb maar een vrije middag genomen en ben dood moe op mijn balkon op zeven hoog gaan zitten, in het zonnetje. Dit zou eigenlijk verplicht bij je leven moeten horen. Alleen omdat ik nogal moe ben val ik steeds in slaap op die plastic stoelen, niet handig. Na enen tijdje knikkenbollen ben ik lekker in een luie stoel gaan zitten die in het appartement staat, die heb ik lekker in de deuropening van het balkon gezet. Dit was optimaal genieten! En een bruine kop!

Alle goede dingen eindigen en de zon ging langzaam wat kouder worden en de zon ging richting de bergen. Even de douch in en huppa we gaan lekker uit eten bij een soort van Indisch restaurant mijn nichtje heeft dat gereserveerd. Leuk en lekker eten vlak bij de kabelbaan. Nu ben ik al is een paar keer hier geweest maar een kabelbaan op het strand kan ik mij niet herinneren. Achteraf klopt het ook wel het is een kinderspeeltuin op het strand. Handig kinderen lekker spelen en makkelijk in de gaten houden en gelijk lekker eten onder het genot van Bollywood tv.

Na het eten nog eventjes mee om het zogenaamde kerstpakket op te halen omdat de volgende lichting familie morgen heeeeel vroeg vertrekt. Ik heb een extra fles water YES! Het appartement waar zij in zitten zijn wij ook wel is geweest. Maar het is wel laag allemaal en mooi opgeknapt en dan van die hele lange gangen gek. In hun appartement was het ook net een soort van oorlog, logisch met twee kleine kinderen. Ik begreep dat alles in de koffer paste en de reis ietsje lager duurde.

Toen ik weer in mijn hut aankwam heb ik nog eventjes met Marja zitten bellen en ben naar bed gegaan.